یکی از مهمترین منابع اطلاعاتی سرمایه‌گذاران، صورت‌های مالی شرکت و سایر اطلاعاتی است که از جانب شرکت منتشر می‌شود. اگر شرکت اطلاعات را به موقع در دسترس سرمایه‌گذاران قرار ندهد، آنان در تصمیم‌گیری دچار اشتباه خواهند شد.

به‌دلیل اهمیت کیفیت افشای اطلاعات مالی توسط شرکت‌ها، کمیسیون بورس و اوراق بهاءدار کشورها با وضع قوانین به گزارش‌دهی شرکت‌ها نظارت و شرکت‌ها را ملزم می‌کند تا همه اطلاعات با اهمیت شرکت را به‌وسیله فرم‌های SEC، گزارشات مطبوعاتی، اینترنت و سایر روش‌ها برای عموم افشا کنند (میو، ۲۰۰۰؛ هپ ـ Hope، سال ۲۰۰۲). براساس تحقیق روی ـ Roy، سال ۲۰۰۲) بین قوانین افشا که توسط SEC وضع می‌گردد و کارآئی بازار رابطه مثبت وجود دارد.

داد و ستد دارندگان اطلاعات نهائی

ممکن است وقایعی در شرکت رخ دهد که تأثیر قابل‌توجهی بر وضعیت مالی و نتیج عملیات شرکت داشته باشد. نخستین افرادی که از این وقایع مطلع می‌شوند دست‌اندرکاران و مدیران شرکت هستند. آنان با تحلیل پیامدهای وقایع، سهام را ارزیابی و قبل از دیگران اقدام به خرید یا فروش سهام شرکت می‌کنند و از این طریق سودهای کلانی به‌دست می‌آورند. در اینگونه موارد سرمایه‌گذارانی که به اطلاعات دسترسی ندارد متحمل زیان خواهند شد، لذا منع دادوستد دارندگان اطلاعات نهائی در چارچوب منابع قانونی اغلب بورس‌های دنیا قرار گرفته است (مگ ـ Maug، سال ۱۹۹۹). اطلاعات نهائی به آن دسته از اطلاعات کلیدی و منتشرنشده گفته می‌شود که به‌طور مستقیم یا غیرمستقیم به اوراق بهاءدار یا ناشران آن مربوط می‌شود. این اطلاعات در صورت انتشار بر تصمیمات سرمایه‌گذاران در بازار سرمایه و نیز قیمت اوراق بهاءدار تأثیر دارد و می‌تواند به شرکت‌ها یا شاخص‌های کلان اقتصادی نظیر رشد، نرخ بهره، صادرات و … مربوط باشد. بنابراین اطلاعات نهائی، اطلاعاتی خاص و مربوط به یک یا چند ناشر اوراق بهاءدار یا بیش از یک ورقه بهاءدار و در اختیار دارندگان مستقیم یا واسطه‌هائی است که اطلاعات مزبور را به افراد فاقد آن می‌رسانند. این اطلاعات در صورت انتشار تأثیر اساسی بر الگوهای قیمتی اوراق بهاءدار دارد (رز، ۲۰۰۰؛ میو، ۲۰۰۰).

در برخی از تعاریف ارائه شده از اطلاعات نهائی به مفاهیم اطلاعات کلیدی و اطلاعات منتشر نشده اشاره شده است. در قانون اوراق بهاءدار ایالات متحده آمریکا، اطلاعاتی کلیدی تلقی می‌شود که از نظر سرمایه‌گذار منطق، در تصمیم‌گیری برای خرید، فروش یا نگهداری اوراق بهاءدار نقش اساسی داشته باشد (بین بریج – Bainbridge، سال ۲۰۰۰) مثال‌هائی از اینگونه اطلاعات به قرار زیر است:

اطلاعاتی در زمینه محصولات جدید، قراردادها یا دستاوردهای جدید شرکت، سود و زیان یک عرضه‌کننده یا مشتری عمده شرکت، اخبار مربوط به برنامه‌های سرمایه‌گذاری، پیش‌بینی کارمندان عالی‌رتبه در مورد سود و زیان آتی شرکت اخبار مربوط به فعالیت‌های مشترک شرکت یا سایر پیشرفت‌های تجاری عمده انعقاد قراردادهای جدید و مهم، امکان افزایش سرمایه شرکت، عرضه عمومی، انتشار سهام جدید یا بازخرید سهام تغییر در سیاست‌های تقسیم سود یا اعلام تجزیه سهام اطلاعاتی در مورد فروش، خرید یا اجاره‌ دارائی‌ها یا مالکیت‌های عمده تغییر در مدیران ارشد شرکت یا امکان خرید سهام شرکت‌های دیگر یا قصد کنترل آن شرکت‌ها.

اطلاعات قبل از اینکه به بازار منتقل شود و در دسترس عموم قرار گیرد – به‌گونه‌ای که افراد زمان کافی برای ارزیابی آن اطلاعات در اختیار نداشته باشند – اطلاعات منتشرنشده تلقی می‌شود لازم به ذکر است که تعریف اطلاعات نهائی اغلب در چارچوب منابع قانونی کشورهای مختلف جای می‌گیرد (سازمان بورس اوراق بهاءدار تهران مدیریت مطالعات و بررسی‌های اقتصادی تیر ۱۳۸۱).

دستکاری بازار

دستکاری بازار به‌طور کلی به فعالیت‌هائی اطلاق می‌شود که به هر طریق ممکن کارکرد آزادانه عرضه و تقاضای بازار را دچار اختلال کند و به خلق قیمت‌های ساختگی و نمایش کاذبی از فعالیت بازار سهام و در نهایت گمراه ساختن فعالان بازار منتهی شود. هدف نهائی اشخاصی که به دستکاری بازار اقدام می‌کنند، کسب سود و بهره‌برداری مادی و رسیدن به منافع غیرقانونی است.

از جمله گونه‌های دستکاری بازار انتشار اخبار کذب، معاملات صوری، احتکار سهام و ائتلاف می‌باشد که با این اقدامات سرمایه‌گذاران را گمراه و سودهای سرشاری عاید خود می‌کنند (جهانخانی و پارسائیان ۱۳۷۵).

۲-۲) بخش دوم : ریسک نقدینگی

۲-۲-۱) مفهوم ریسک نقدینگی

دوگونه نقدینگی وجود دارد: نقدینگی بازار (Market Liquidity)، شاید نقدشوندگی بازار مفهوم مورد نظر را بهتر برساند و نقدینگی تامین مالی (Funding liquidity). نقدشوندگی بازاری یک اوراق بهادار خوب است اگر به راحتی بتوان آن را معامله نمود، به بیان دیگر شکاف بین قیمت های دستورات خرید و فروش وارده برای آن (Bid asu Spread) کم باشد، نوسانات شدید نداشته، و انعطاف قیمتی اش بالا باشد و البته همچنین کسب اطلاعات در مورد آن آسان باشد (از جمله از طریق بازارهای OTC).همچنین نقدینگی تامین مالی یک بانک یا سرمایه گذار مناسب ارزیابی می شود، اگر منابع مالی کافی به واسطه سرمایه خود یا وام های وثیقه ای در اختیار داشته باشد. (Collateralized Loans به وام هایی گفته می شود که وام گیرنده در ازای دریافت آن دارایی های را به عنوان تضمین وام به وثیقه نزد بانک می سپارد – م). با در نظر داشتن این دو تعبیر، معنای ریسک نقدینگی آشکار می گردد.ریسک نقدینگی (نقدشوندگی) بازار عبارت است از خطر بدتر شدن وضعیت نقدینگی بازار هنگامی که فرد احتیاج به معامله دارایی اش دارد.ریسک نقدینگی تامین وجوه عبارت است از خطر عدم توانایی معامله گر در تامین مالی وضعیت خود (خرید، یا نگهداری) و در نتیجه اجبار به رها نمودن آن.برای مثال یک «صندوق سرمایه گذاری کم ریسک» که از اهرم های مالی استفاده نموده است (Hedge Fund اصولا به صندوق سرمایه گذاری مشترکی گفته می شود که برای بالا بردن بازدهی خود از روش های مصون ماندن از ریسک استفاده می کند – م) در صورتی که دیگر نتواند از

متن فوق تکه ای از این پایان نامه بود

برای دیدن جزئیات بیشتر ، خرید و دانلود آنی فایل متن کامل می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید: